Zero-61
Zero-61
Exhibition details
Zero - 61 Group, Muzeum Rzeźby Alfonsa Karnego, Świętojańska 17 Street. <br> Opening:15.09.2017 at 4 pm<br> Exhibition available: 15.09 - 15.10.2017, Tuesday to Sunday from 9:00 - 5pm. Ticket prices: 8 zł standard, 4zł reduced. Guide for the group of 24 zł. Sunday: free admission.
Zero-61 Group
In the history of Polish photography, the activities of Zero-61 Group are a valuable and unique example of group collaboration lasting for many years. It was the cooperation which preserved its vitality and internal artistic cohesion for almost a decade. The Group was established in Toruń by the students of Nicolaus Copernicus University in 1961. Initially, it consisted of Roman Chomicz, Czesław Kuchta, Lucjan Oczkowski, Józef Robakowski, Jerzy Wardak and Wiesław Wojczulanis. The composition of the Group changed, some of its members left: Chomicz, Oczkowski and Wojczulanis, and others came: Andrzej Różycki, Jan Siennik, Wojciech Bruszewski, Roman Dąbek, Michał Kokot and Antoni Mikołajczyk. Kuchta, Robakowski and Wardak belonged to the Group for the longest time – from its beginning to its end – and were its most actve members. Later, Różycki joined them, and in the last period of Zero-21 Group existence, Bruszewski, Kokot and Mikołajczyk complemented it. This group of seven constituted the core of the Group. Their activities were characterized by their strong determination to go beyond existing canons. They wished to carry out their artistic plans whatever the circumstances in which they were forced to do it. They cared neither about international affairs, nor about political internal situation – Gomułka's reactionist socialistic policies after the period of political thaw of 1956 and a few next years – nor about existing artistic situation. They wanted to start from scratch, thus the name of the Group. In spite of the differences between its members' individual artistic activities, the group as a whole was a phenomenon which was artistically prominent and strongly internally integrated. Close friendship ties in connection with shared artistic goals and similar attitudes to life cemented the Group strongly enough for it to survive for eight years, during which its members activities changed and developed. A few common features were characteristic of their art. They shared a particular attitude to photography as a medium. They made use of it ignoring all paradigms, traditions, aesthetic values and authorities. Their rebellious attitude to existing forms, artistic conventions and principles led them towards constant searching and experimentation. This resulted in deep intervention in a picture recorded on photographic film, which in turn led to creating unrealistic photographic creations and was conducive of building narrations, frequently based on metaphorical and symbolic poetics. From the very beginning, the works and activities of Zero-61 Group stepped onto borderline areas by mixing and combining artistic genres and conventions and by “non-canonical” treatment of artistic techniques. The “Zeroists” also created their works in the form of things, objects, assemblages, environments and installations. They worked out their unconventional attitude towards a work of art by everyday struggle with photography, by experimenting with it, by experiencing various methods and techniques leading to the creation of hybrid works of art transcending the boundaries of traditional photography. Combining a photography with a real object constituted the most typical kind of such works. It was already visible at the first Group's exhibition and it continued throughout all its existence. It reached its culmination point at the last Group's exhibition held in an old, derelict smithy in Toruń in 1969. This exhibition closed the Group's activities and simultaneously heralded the advent of new artistic phenomena in the next decade: the 1970s. The Group's works and activities shared numerous features with photographic and other art phenomena both in Poland and abroad. In many of their activities, they were the forerunners of the phenomena which developed later. <br> <br> Text by Lech Lechowicz - exhibition curator.
Exhibition curator
Lech Lechowicz (born 1952) deals with the history and theory of photography and the relationships between traditional artistic disciplines and new media (photography, film, video, digital techniques). The author of many exhibitions, catalogs and publications on these issues. Between 1978-1996 the curator of the Department of Photography and Visual Techniques at the Art Museum in Łódź; Currently an independent curator and lecturer at the National Film School in Lodz.
Wystawa
Grupa Zero – 61, Muzeum Rzeźby Alfonsa Karnego, ul. Świętojańska 17.<br> Wernisaż: 15.09.2017 o godz. 16:00.<br> Wystawa dostępna: 15.09 – 15.10.2017, od wtorku do niedzieli w godz. 9:00 – 17:00.<br> Ceny biletów: 8 zł normalny, 4zł ulgowy. Przewodnik dla grupy 24 zł. W niedzielę wstęp wolny.
Grupa Zero-61
Działalność grupy Zero-61 stanowi cenny i wyjątkowy w polskiej fotografii przykład wieloletniej aktywności grupowej, zachowującej przez blisko jedną dekadę żywotność oraz wewnętrzną spoistość artystyczną. Grupa założona została w roku 1961 w Toruniu przez studentów Uniwersytetu im. Mikołaja Kopernika. Należeli do niej wówczas: Roman Chomicz, Czesław Kuchta, Lucjan Oczkowski, Józef Robakowski, Jerzy Wardak, Wiesław Wojczulanis. Skład grupy się zmieniał, jedni odchodzili - Chomicz, Oczkowski, Wojczulanis - inni przychodzili - Andrzej Różycki, Jan Siennik, Wojciech Bruszewski, Roman Dąbek, Michał Kokot i Antoni Mikołajczyk. Najdłużej - bo od początku do końca - i najaktywniej, działali w grupie Kuchta, Robakowski i Wardak, później dołączył do nich Różycki, a w ostatnim okresie istnienia Zero-61, Bruszewski, Kokot i Mikołajczyk. Ta siódemka stanowiła trzon grupy. Ich działania charakteryzowała zawsze silna determinacja wyjścia poza zastane kanony. Pragnęli oni zrealizować swe artystyczne zamierzenia nie zważając na okoliczności w jakich przyszło im to czynić. Nie interesowała ich zarówno sytuacja zewnętrzna, polityczna – reakcja gomułkowska lat sześćdziesiątych po okresie odwilży roku 1956 – ani zastana sytuacja artystyczna. Chcieli zacząć od zera, stąd też nazwa grupy. Pomimo różnic występujących w indywidualnej twórczości członków, grupa jako całość, stanowiła zjawisko wyraziste artystycznie i wewnętrznie silnie zintegrowane. Bliskie związki przyjacielskie w połączeniu ze wspólnymi celami artystycznymi oraz podobną postawą życiową były wystarczającym spoiwem, aby grupa przetrwała osiem lat, twórczość jej członków zmieniała się i rozwijała. Twórczość członków łączy kilka wspólnych cech. Charakteryzowała ich szczególna postawa wobec fotografii jako medium. Czynili z niej użytek bez oglądania się na jakiekolwiek wzory, tradycje, estetyki i autorytety. Postawa opozycji wobec zastanych form, konwencji i zasad kierowała ku nieustającym poszukiwaniom i eksperymentom. Wynikająca z tego głęboka ingerencja w obraz zarejestrowany na negatywie prowadziła do przedstawień niewerystycznych, sprzyjała budowaniu narracji często opartych na metaforyczno-symbolicznej poetyce. Twórczość w kręgu Zero-61 charakteryzowała się także od początku wkraczaniem na rejony pograniczne, mieszaniem gatunków i konwencji oraz “niekanonicznego” traktowaniem technik artystycznych. Zerowcy tworzyli także dzieła-przedmioty, obiekty, assemblages, environments oraz instalacje. Niekonwencjonalne podejście do dzieła wypracowane zostało przez ich codzienne zmaganie się, eksperymentowanie z fotografią, przez doświadczanie najróżniejszych metod i technik prowadzących do dzieł hybrydalnych wykraczających poza tradycyjną fotografię. Najbardziej typowym rodzajem takich dzieł było łączenie fotografii z realnym przedmiotem. Wystąpiło to już na pierwszej wystawie grupy i kontynuowane było przez cały czas jej istnienia, a swą kulminację osiągnęło na ostatniej wystawie grupy zorganizowanej w starej, zruinownej kuźni w Toruniu w roku 1969. Wystawa ta zamykała działalność grupy, stanowiąc jednocześnie zapowiedź nowych zjawisk artystycznych następnej dekady lat siedemdziesiątych. W twórczości członków grupy występowały liczne cechy wspólne zarówno ze zjawiskami w ówczesnej fotografii oraz w sztuce w Polsce, jak i na świecie. W wielu działaniach byli prekursorami zjawisk, które rozwinęły się później. <br> <br> Lech Lechowicz, kurator wystawy
Kurator wystawy
Lech Lechowicz (ur. 1952) zajmuje się historią i teorią fotografii oraz relacji występujących między tradycyjnymi dyscyplinami artystycznymi, a nowymi mediami (fotografią, filmem, wideo, technikami cyfrowymi). Autor wielu wystaw, katalogów oraz publikacji dotyczących tych problemów. W latach 1978-1996 kustosz Działu Fotografii i Technik Wizualnych w Muzeum Sztuki w Łodzi; obecnie niezależny kurator oraz wykładowca w Państwowej Wyższej Szkole Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi.